Όλα τα υπόγεια, αργά ή γρήγορα, θα πάρουν νερό σε μικρές ή μεγάλες ποσότητες.
Η στεγανοποίηση, λοιπόν, ενός υπογείου στοχεύει στο να ελαχιστοποιήσει αυτό το νερό και βέβαια τις συνέπειές του.
Κάποια πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζετε γύρω από το ζήτημα:
1) Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη!
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η λήψη κάποιων μέτρων ώστε τα νερά να μην συγκεντρώνονται γύρω από την κατασκευή. Με άλλα λόγια, να αποστραγγίζονται έγκαιρα. Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν π.χ. να είναι:
- διαμόρφωση κατάλληλων κλίσεων του χώματος γύρω από την κατασκευή
- δημιουργία αποστραγγιστικών τάφρων αποχέτευσης σε στρατηγικά σημεία του οικοπέδου
- κατασκευή τσιμεντένιων διαδρόμων γύρω από το κτίσμα
- δημιουργία αποστραγγιστικών τάφρων με χαλίκι ή/και σωλήνες στην βάση των τοιχείων
- δημιουργία προεκτάσεων στα οριζόντια τμήματα των κατεβασιών έτσι ώστε τα νερά να πέφτουν μακριά από το κτίσμα.
Η λογική είναι να μην μαζεύεται το νερό μπροστά από την κατασκευή.
2) Γενικά αποφεύγουμε, όπου είναι δυνατόν, να δουλεύουμε από την εσωτερική πλευρά των υπογείων.
Τα νερά θα πρέπει ν'αναχαιτίζονται έξω από το κτίσμα, πράγμα βέβαια που προϋποθέτει σωστά κατασκευαστικά μέτρα από την αρχή.
Ενώ αυτό ακούγεται πολύ λογικό, στην πράξη δεν πραγματοποιείται. Δεν λαμβάνονται στις κατασκευές επαρκή μέτρα κατά της υγρασίας κι αυτό είναι κάτι που πληρώνεται. Οι ιδιοκτήτες ασχολούνται εμμονικά με κάποιες λεπτομέρειες της εμφάνισης ή της αισθητικής σε βάρος της λειτουργικότητας.
Όπου είναι δυνατόν, η στεγανοποίηση στα υπόγεια θα πρέπει να γίνεται από την εξωτερική πλευρά. Άλλωστε, είναι σχεδόν αδύνατο να δουλέψει κανείς από την εσωτερική πλευρά σ'έναν υπόγειο χώρο που είναι διαμορφωμένος με πλακάκια, σοβάδες κλπ.
Χρήστος Στρογγύλης
Πολ. Μηχ.κός - ΜΒΑ -DipM
www.macon.gr